Ports of Call: #2, Τριζόνια (και μερικοί κανόνες πλεύσης)

Δεύτερη στάση και πρώτη διανυκτέρευση, πιθανότατα θα γίνει στο νησάκι Τριζονια, το μόνο κατοικημένο νησί του Κορινθιακού. Για το νησάκι υπάρχουν πολλές αναφορές στο Internet, από το site του Δήμου Δωρίδος έως μίνι ταξιδιωτικά.
Μοιάζει ενδιαφέρον και σίγουρα θα ήταν παράληψη αν δεν σταματήσουμε να το δούμε από κοντά.
Εγώ, σε αυτό το σύντομο post, θα εστιάσω στην διαδρομή.

Το νησάκι Τριζόνια βρίσκεται εδώ: (για όποιον δεν το κατάλαβε, στο κύκλο!)

Όπως φαίνεται στο παρακάτω  εικόνα από τον χάρτη στο tablet, απέχει χονδρικά 50 μίλια από την βόρεια μπούκα της διώρυγας της Κορίνθου ("Ισθμός"!)

 Τώρα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, το σκαφάκι μπορεί να σέρνεται με 3 μίλια ή να πετάει με 15. Ιδανικά θα θέλαμε να κινείται με 10 έως 12 μίλια γιατί σε αυτή την ταχύτητα είναι ευχάριστο και ξεκούραστο (στα πιο πολλά είσαι συνέχεια στην τσίτα και κουράζεσαι),  αλλά αυτό εξαρτάται από την διεύθυνση και την ταχύτητα του ανέμου, οπότε δεν υπάρχουν εγγυήσεις.

Για αυτό τον λόγο, εγώ έχω κάνει τους υπολογισμούς μου με μία μέση ταχύτητα 4,5 κόμβους, η οποία βασίζεται στις εξής παραδοχές:

1. αν έχει άπνοια δηλ. αν το σκάφος κινείται με λιγότερο από 2,5 μίλια την ώρα, μπορούμε, αν θέλουμε, να βάλουμε μηχανή.
2. σαν safeguard, για να μην καταντήσουμε motorsailer, λέμε ότι δεν μπορούμε να λειτουργούμε την μηχανή περισσότερο από μία ώρα σερί, ενώ ανάμεσα από δύο motoring sessions θα πρέπει να έχουμε τουλάχιστον μισή ώρα ιστιοπλοΐας.
3. η ταχύτητα πλεύσης με μηχανή σε άπνοια και χωρίς ρεύμα, φτάνει τα 6 μίλια την ώρα αλλά δεν θα ταξιδεύουμε (με μηχανή!) με περισσότερα από 5,5knots
4. δεν κυνηγάμε το σκάφος και τους εαυτούς μας, αν η ταχύτητά μας είναι σταθερά πάνω από 12 knots, παίρνουμε μούδες.

Για το εν λόγω μπράτσο, και με μία μέση ταχύτητα 4.5 knots, λέμε ότι θα χρειαστούμε γύρω στις 11 ώρες, δηλαδή θα φτάσουμε στα Τριζόνια μάλλον νύχτα.
Ευτυχώς, είμαστε ακόμα αρκετές μέρες πριν την πανσέληνο θα υπάρχει φως για αρκετές ώρες μετά την δύση του ηλίου και πιθανότατα να μην υπάρξει δυσκολία να μπούμε νύχτα σε ένα άγνωστο λιμάνι.

Τώρα, για να μην είμαι άδικος, θα πρέπει να αναφέρω ότι μέσα στον Κορινθιακό, υπάρχουν πολλά λιμανάκια που θα μπορούσε να πιάσει κανείς, όπως πχ η Ναύπακτος, η Ιτέα, το Γαλαξίδι ή και σε μικρότερες κωμοπόλεις και χωριά όπως η Αντίκυρα, η Ερατεινή, ο Άγ. Νικόλας, το Σαράντι κ.α.
Ο λόγος που δεν τα αναφέρω σαν πιθανά σημεία επίσκεψης είναι γιατί ο καλύτερος κατά την άποψή μου τρόπος για να δει κανείς αυτά τα μέρη είναι με αυτοκίνητο ή μηχανή και όχι με σκάφος.
Βεβαίως, αργότερα θα αναφερθώ στο Μεσολόγγι σαν πιθανό PoC, στο οποίο σαφώς και πας με αυτοκίνητο.
Ναι μεν, αλλά με αυτοκίνητο δεν μπορείς να δεις την λιμνοθάλασσα, και όπως θα πω αργότερα, το Μεσολόγγι το υπολογίζω σαν ένα πρώτο σημείο ανεφοδιασμού, άρα θα υπάρχει και άλλος λόγος επίσκεψης, όχι μόνο περιηγητικός.

Αλλά ας επιστρέψω στα Τριζόνια:
Τα βαθικά γύρω από το νησί είναι καλά για το σκάφος μας, δεν υπάρχει κίνδυνος και μπορούμε να φύγουμε από την βόρεια μεριά:

Μέσα στο κόλπο υπάρχει μία αφύλακτη (και δωρεάν) μαρίνα με πολύ καλή προστασία από όλους τους καιρούς.

Δυστυχώς, όντας αφύλακτη και δωρεάν, οι πληροφορίες λένε πως είναι λίγο αφημένη, με κάποια βυθισμένα σκάφη στις προβλήτες και με τάβλες να έχουν φύγει από τους μώλους.

Όπως και να είναι, με λίγη προσοχή θεωρώ πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα...

Αυτά για την ώρα,

Γ.

(Περιμένω σχόλια!!! Μην ντρέπεστε, μην μου απαντάτε με email, ίσως αυτά που γράφετε ενδιαφέρουν και άλλους!)