Fun Stuff (μπλούζες κ.α.)

Ένα μικρό διάλειμμα από το σερί των Ports of Call:
Μπλούζες!!!!

Κάθισα και έφτιαξα μερικά logo στο Corel και το αποτέλεσμα είναι το εξής:

1. Logo που μπορεί να μπει μικρό μπροστά (αριστερά?) ή μεγάλο πίσω στην μπλούζα:

2. Logo με τον χάρτη της διαδρομής:

 

Οι μπλούζες θα μπορούν να έχουν αυτή την μορφή

και στην πλάτη να γράφουν το rank (!!!)

Η ιεραρχία που προτείνω είναι αυτή που αναφέρεται εδώ:

http://www.thepirateking.com/historical/ship_roles.htm

Άλλες πιθανές μορφές μπλούζας:

(δεξιά λίστα με τα καθήκοντα, το αγαπημένο μου "Carpenter & Surgeon"!!!!!!!)

Τέλος πάντων, αυτή είναι η ιδέα.

Τώρα χρειάζομαι κάποιον εθελοντή να τρέξει για το δια ταύτα, δηλαδή για να γίνουν οι μπλούζες.

Αν δεν σας αρέσουν τα λογότυπα ή αν έχετε κάποια άλλη πρόταση ΠΕΙΤΕ ΤΟ και ΚΑΝΤΕ ΤΟ. Δεν υπάρχει χρόνος να παίζουμε τις κουμπάρες, ("καλό είναι αλλά αν το font το έκανες bold" κλπ). Όποιος έχει άποψη την υλοποιεί και ανεβάζει την πρόταση εδώ.

Αν έχετε κάποιον γνωστό. φίλο ή κάποιον όπου είχατε φτιάξει μπλούζες στο παρελθόν και ήσασταν ικανοποιημένοι, πείτε.

Τα αρχεία που έφτιαξα είναι στην διάθεση όποιου τα θέλει (τα ζητάτε με email).

Το συζητάμε δημοκρατικά (δηλ. η άποψή μου υπερισχύει αλλά είμαι ανοιχτός σε προτάσεις!) και την εβδομάδα μετά το Πάσχα φτιάχνονται οι μπλούζες.

ΟΚ?

περιμένω σχόλια και προτάσεις....

πχ, μία πρόταση θα ήταν να φτιάχναμε ένα banner (δηλ. μακρόστενη σημαία) με όλα τα ονόματα των Port Of Calls και από κάθε ένα που περνάμε να βάζουμε ένα checkmark με ένα χοντρό μαρκαδόρο, και το banner αυτό να το έχουμε σαν private signal flag, στο δεξί μπράτσο του σταυρού.

Οι προτάσεις θα πρέπει να συνοδεύονται από διαδικασία υλοποίησης και ένδειξη κόστους.
Πχ, αν κάποιος σκεφτεί κάτι σαν το παραπάνω, θα πρέπει να βρει πού θα φτιαχτεί και να ρωτήσει για κόστος και χρόνο υλοποίησης.




UPDATE
Νέο logo χάρτη και νέο δείγμα μπλούζας:

 

Ports of call #3, Μεσολόγγι.

ΟΚ, συνεχίζω με τα posts για τα πιθανά σημεία που θα πιάσουμε, με το Μεσολόγγι.

Ουσιαστικά όμως, αυτό που με απασχολεί για αυτό το μπράτσο (Τριζόνια -> Μεσολόγγι) είναι τι γίνεται στο μέσο της διαδρομής και συγκεκριμένα το στενό του Ρίου/Αντιρίου ("το πέρασμα της Γέφυρας" όπως συνηθίζεται να αναφέρεται τα τελευταία χρόνια...).

Και αυτό γιατί την τελευταία φορά που προσπάθησα να περάσω, δεν τα κατάφερα! Ερχόμουν από Ιόνιο για να μπω Κορινθιακό και αμέσως μετά το καβατζάρισμα της Οξυάς άρχισε να φορτώνει ο καιρός, βρεθήκαμε χωρίς σωστή προετοιμασία (και με λάθος ντύσιμο), κατάορτσα, να κάνουμε κοντοβόλτια με δεύτερη μούδα και φλόκο θυέλλης και είπαμε αμάν να μπορέσουμε να μπούμε στο Μεσολόγγι.

Μετά είδαμε πως για εκείνο το απόγευμα, στην γέφυρα το WindFinder είχε καταγραφή για ανατολικούς σταθερά στα 50 knots...

Εκεί που είμαστε ήταν λιγότερο αλλά κοπανηθήκαμε και εγώ προσωπικά κρύωσα τόσο (ήταν και Νοέμβρης) που δεν νομίζω ότι συνήλθα τελείως ποτέ!
Να και μία φωτογραφία από την άλλη μέρα, με όλα τα ρούχα (και όχι μόνο) να είναι απλωμένα μπας και στεγνώσουν!

Πάντως φύσαγε, μόλις καβατζάραμε τα αλεώρια που μαρκάρουν τον "δίαυλο" του Μεσολογγίου, ποδήσαμε, πηγαίναμε ανοιχτή πλαγιοδρομία και κατεβάσαμε φλόκο, και πιάσαμε 13 κόμβους με 2 μούδες και μόνο την μαΐστρα!


Ο δίαυλος του Μεσολογγίου φαίνεται εδώ:

 

Αλλά ας γυρίσουμε στην διαδρομή μας:

Από τα Τριζόνια μέχρι το Μεσολόγγι είναι 37 μίλια.

Όπως είπα προηγουμένως, το σημείο που με ανησυχεί είναι το πέρασμα της Γέφυρας, γιατί εκεί ό,τι και να φυσάει "σουρώνει" και τα φαινόμενα γίνονται ιδιαίτερα έντονα έστω και αν 5 μίλια πριν ο άνεμος ήταν στα όρια της άπνοιας!

Επίσης, όπως σε όλα τα στενά περάσματα, έτσι και εδώ υπάρχουν ρεύματα που δυσκολεύουν τα πράγματα... Οι αναφορές που έχω βρει μιλάνε για ρεύμα με ταχύτητα έως 2 κόμβους, συνήθως με δυτική κατεύθυνση.

Σχετικά με την διέλευση, πλησιάζοντας πρέπει να καλέσουμε στο κανάλι 14, 5 μίλια πριν φτάσουμε, για να ζητήσουμε άδεια διέλευσης. Τότε θα μας πουν και από που θα περάσουμε, συνήθως αφήνοντας έναν πυλώνα δεξιά μας και τρεις αριστερά μας (η γέφυρα έχει 4 πυλώνες), όπως φαίνεται στο παρακάτω:

Από τα Τριζόνια μέχρι την Γέφυρα είναι 16 μίλια.

Το πέρασμα θεωρώ ότι καλό είναι να γίνει σχετικά νωρίς (πριν το μεσημέρι, πχ κατά τις 11:00) ώστε να μην έχουν προλάβει να εκδηλωθούν θερμικά που ίσως εντείνουν τα καιρικά φαινόμενα.

Αυτό σημαίνει ότι για να γίνει αυτό θα πρέπει αν φύγουμε από Τριζόνια σχετικά νωρίς, πχ 08:00 να έχουμε ξεκινήσει.

Αν δυσκολευτούμε ή αν αργήσουμε να φτιάσουμε, θα μπορούσαμε να κάνουμε μία στάση στην Ναύπακτο που απέχει μόλις 5 μίλια από την γέφυρα και να περάσουμε όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.

Από την Γέφυρα μέχρι το Μεσολόγγι είναι 20 μίλια και η μπούκα, με τις σημαδούρες που ανέφερα προηγουμένως, φαίνεται εδώ (δίπλα στο waypoint 8):

Στο Μεσολόγγι θα γίνει και ο πρώτος ανεφοδιασμός, οι πρώτες δύο μέρες θα μας έχουν δώσει καλή εικόνα για το τι θα χρειάζεται να έχουμε μαζί μας και το ξεχάσαμε!

Μέχρι εδώ, τα Waypomts/Pors of Call ήταν σε γενικές γραμμές μονόδρομος.

Από εδώ και πέρα αρχίζει το σόου γιατί οι επιλογές είναι πολλές και που θα πάμε θα εξαρτηθεί από τον καιρό και την όρεξη της ομάδας!

Από το επόμενο post θα ξεκινήσω να αναφέρω πιθανά σημεία που μπορεί αν πιάσουμε.

Αυτά μέχρι στιγμής, ώρα για ύπνο!

Γ.

Ports of Call: #2, Τριζόνια (και μερικοί κανόνες πλεύσης)

Δεύτερη στάση και πρώτη διανυκτέρευση, πιθανότατα θα γίνει στο νησάκι Τριζονια, το μόνο κατοικημένο νησί του Κορινθιακού. Για το νησάκι υπάρχουν πολλές αναφορές στο Internet, από το site του Δήμου Δωρίδος έως μίνι ταξιδιωτικά.
Μοιάζει ενδιαφέρον και σίγουρα θα ήταν παράληψη αν δεν σταματήσουμε να το δούμε από κοντά.
Εγώ, σε αυτό το σύντομο post, θα εστιάσω στην διαδρομή.

Το νησάκι Τριζόνια βρίσκεται εδώ: (για όποιον δεν το κατάλαβε, στο κύκλο!)

Όπως φαίνεται στο παρακάτω  εικόνα από τον χάρτη στο tablet, απέχει χονδρικά 50 μίλια από την βόρεια μπούκα της διώρυγας της Κορίνθου ("Ισθμός"!)

 Τώρα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, το σκαφάκι μπορεί να σέρνεται με 3 μίλια ή να πετάει με 15. Ιδανικά θα θέλαμε να κινείται με 10 έως 12 μίλια γιατί σε αυτή την ταχύτητα είναι ευχάριστο και ξεκούραστο (στα πιο πολλά είσαι συνέχεια στην τσίτα και κουράζεσαι),  αλλά αυτό εξαρτάται από την διεύθυνση και την ταχύτητα του ανέμου, οπότε δεν υπάρχουν εγγυήσεις.

Για αυτό τον λόγο, εγώ έχω κάνει τους υπολογισμούς μου με μία μέση ταχύτητα 4,5 κόμβους, η οποία βασίζεται στις εξής παραδοχές:

1. αν έχει άπνοια δηλ. αν το σκάφος κινείται με λιγότερο από 2,5 μίλια την ώρα, μπορούμε, αν θέλουμε, να βάλουμε μηχανή.
2. σαν safeguard, για να μην καταντήσουμε motorsailer, λέμε ότι δεν μπορούμε να λειτουργούμε την μηχανή περισσότερο από μία ώρα σερί, ενώ ανάμεσα από δύο motoring sessions θα πρέπει να έχουμε τουλάχιστον μισή ώρα ιστιοπλοΐας.
3. η ταχύτητα πλεύσης με μηχανή σε άπνοια και χωρίς ρεύμα, φτάνει τα 6 μίλια την ώρα αλλά δεν θα ταξιδεύουμε (με μηχανή!) με περισσότερα από 5,5knots
4. δεν κυνηγάμε το σκάφος και τους εαυτούς μας, αν η ταχύτητά μας είναι σταθερά πάνω από 12 knots, παίρνουμε μούδες.

Για το εν λόγω μπράτσο, και με μία μέση ταχύτητα 4.5 knots, λέμε ότι θα χρειαστούμε γύρω στις 11 ώρες, δηλαδή θα φτάσουμε στα Τριζόνια μάλλον νύχτα.
Ευτυχώς, είμαστε ακόμα αρκετές μέρες πριν την πανσέληνο θα υπάρχει φως για αρκετές ώρες μετά την δύση του ηλίου και πιθανότατα να μην υπάρξει δυσκολία να μπούμε νύχτα σε ένα άγνωστο λιμάνι.

Τώρα, για να μην είμαι άδικος, θα πρέπει να αναφέρω ότι μέσα στον Κορινθιακό, υπάρχουν πολλά λιμανάκια που θα μπορούσε να πιάσει κανείς, όπως πχ η Ναύπακτος, η Ιτέα, το Γαλαξίδι ή και σε μικρότερες κωμοπόλεις και χωριά όπως η Αντίκυρα, η Ερατεινή, ο Άγ. Νικόλας, το Σαράντι κ.α.
Ο λόγος που δεν τα αναφέρω σαν πιθανά σημεία επίσκεψης είναι γιατί ο καλύτερος κατά την άποψή μου τρόπος για να δει κανείς αυτά τα μέρη είναι με αυτοκίνητο ή μηχανή και όχι με σκάφος.
Βεβαίως, αργότερα θα αναφερθώ στο Μεσολόγγι σαν πιθανό PoC, στο οποίο σαφώς και πας με αυτοκίνητο.
Ναι μεν, αλλά με αυτοκίνητο δεν μπορείς να δεις την λιμνοθάλασσα, και όπως θα πω αργότερα, το Μεσολόγγι το υπολογίζω σαν ένα πρώτο σημείο ανεφοδιασμού, άρα θα υπάρχει και άλλος λόγος επίσκεψης, όχι μόνο περιηγητικός.

Αλλά ας επιστρέψω στα Τριζόνια:
Τα βαθικά γύρω από το νησί είναι καλά για το σκάφος μας, δεν υπάρχει κίνδυνος και μπορούμε να φύγουμε από την βόρεια μεριά:

Μέσα στο κόλπο υπάρχει μία αφύλακτη (και δωρεάν) μαρίνα με πολύ καλή προστασία από όλους τους καιρούς.

Δυστυχώς, όντας αφύλακτη και δωρεάν, οι πληροφορίες λένε πως είναι λίγο αφημένη, με κάποια βυθισμένα σκάφη στις προβλήτες και με τάβλες να έχουν φύγει από τους μώλους.

Όπως και να είναι, με λίγη προσοχή θεωρώ πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα...

Αυτά για την ώρα,

Γ.

(Περιμένω σχόλια!!! Μην ντρέπεστε, μην μου απαντάτε με email, ίσως αυτά που γράφετε ενδιαφέρουν και άλλους!)

Ports of Call (...): #1, Ίσθμια

Νά 'μαστε πάλι εδώωω...

Μέχρι την επόμενη δοκιμαστική πλεύση ("θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος" το ερχόμενο ΣΚ), κατά την οποία ευελπιστώ να δοκιμάσω όλα μερικά από όσα παρέλειψα να δω προχτές, όπως για παράδειγμα αν δουλεύει το ανεμόμετρο (αν όχι, ή το ξεχνάω, ή πρέπει να ξανακατεβάσω κατάρτι οπότε μάλλον το ξεχνάω!...) και αν το επιτρέψει ο καιρός, να δοκιμάσω το screecher, έχει φτιαχτεί στο -σύμφωνα με πολλούς- το πιο "performance" ιστιοραφείο της Αθήνας, αλλά έχω δει πολλά και πρέπει να το δοκιμάσω... 
...μέχρι τότε λοιπόν, θα γράψω για τα σίγουρα ή λιγότερο σίγουρα σημεία απ΄όπου θα περάσουμε και πιθανόν να σταματήσουμε για περιήγηση, ξεκούραση, ανεφοδιασμό (or whatever the need...) δηλαδή τα Ports of Call (ή για συντομία, PoC)

Όπως έχω αναφέρει, το σημείο εκκίνησης θα είναι η Νέα Πέραμος ΑΤΤΙΚΗΣ (και όχι Καβάλας!), η οποία βρίσκεται μετά την Ελευσίνα και πριν τα Μέγαρα.

 

Το καλοκαιρινό αγκυροβόλιο του σκάφους είναι νότια από το λιμανάκι της Νέας Περάμου, στα 30(?) μέτρα από τον πλωτό μώλο του καρνάγιου (για την ακρίβεια, του Ναυπηγείου της Νέας Περάμου, των αδελφών Ζουμπλιών, τρομεροί μαστόροι, το Tiki 38 που θα φτιάξω για τον διάπλου του Ατλαντικού (λέμε τώρα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...), τέλος πάντων, αν ποτέ αξιωθώ να το φτιάξω, εκεί θα το φτιάξω!)

Για να γυρίσω στην (λίγο πιο πεζή) πραγματικότητα, μας έχει πιάσει και η κάμερα του δορυφόρου του Google Earth!

 

OK, φαντάζομαι ότι το σημείο εκκίνησής μας είναι πλέον σαφές!

Πάμε στο επόμενο σημείο, το πρώτο "Port of Call" του expedition, που δεν είναι άλλο από την ανατολική μπούκα της διώρυγας της Κορίνθου (που λανθασμένα αποκαλούμε Ισθμό, ισθμός ήταν πριν ανοίξουν την διώρυγα!)

Anyway, το ανατολικό άκρο της διώρυγας βρίσκεται στην περιοχή που ονομάζεται Ίσθμια, και υποθέτω θα ονομαζόταν έτσι πολύ πριν φτιαχτεί η διώρυγα.

Η διαδρομή από την Νέα Πέραμο στα Ίσθμια, είναι, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα, 23,3 ναυτικά μίλια σε βέλτιστη πορεία, χωρίς κοντοβόλτια.

Με μία λογική για το μέγεθός μας ταχύτητα, θέλουμε 5 ώρες και κάτι.

 

Όταν φτάσουμε εκεί, η εικόνα είναι η παρακάτω: (ομολογουμένως από λίγο πιο ψηλά από ότι θα την βλέπουμε πάνω από το σκάφος!)

Εμείς θα πρέπει να δέσουμε στο σημείο που δείχνω στο παρακάτω χάρτη και να περιμένουμε να έρθει η σειρά μας να περάσουμε.

Η διαδικασία για να περάσουμε την διώρυγα είναι 

1)να ενημερώσουμε για την άφιξή μας στο κανάλι 11

2)να δέσουμε στον ντόκο

3)να πληρώσουμε στο γραφείο κίνησης

4)να περιμένουμε το ΟΚ για να περάσουμε.

το site της διώρυγας είναι εδώ, και το κόστος διέλευσης για ένα ιδιωτικό σκάφος μέχρι 9 μέτρα είναι γύρω στα 96 ευρώ με το ΦΠΑ.

Τώρα,

η αίσθηση που έχω είναι ότι το πραγματικό ταξίδι μας θα ξεκινήσει μετά το πέρασμα του Ισθμού. Για αυτό και σκέφτομαι ότι μάλλον θα ήθελα να μην ξοδευτεί η μισή πρώτη μέρα για να φτάσουμε στον Ισθμό, αλλά να ξεκινήσουμε την Παρασκευή το βράδυ, και να πάμε μία πολύ χαλαρή και (για αρκετές ώρες) με φεγγαράδα πλεύση και να φτάσουμε στην διώρυγα τα ξημερώματα.

Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 9/5 που λέμε να ξεκινήσουμε, ο ήλιος ανατέλλει στις 06:20 και δύει στις 20:22, ενώ το φεγγάρι ανατέλλει στις 15:05 και δύει στις 03:39.

Λαμβάνοντας υπόψη την "bonus" μισή ώρα με 40 λεπτά φωτός της ναυτικού λυκόφωτος και αυγής αυτό σημαίνει ότι υπό κανονικές συνθήκες θα έχουμε φως μέχρι τις τρεις και μισή το πρωί, και μετά θα υπάρξει σκοτάδι για 2 ώρες και κάτι (the darkest hour is just before dawn όπως τραγουδούσε και η mama Cass...)

σκέφτομαι λοιπόν, ότι αν ξεκινούσαμε από Νέα Πέραμο κατά τις 22:00 ή το πολύ 23:00, θα μπορούσαμε να κάνουμε μία ωραία νυχτερινή πλεύση και να είμαστε έξω από τα ίσθμια πριν το πολύ σκοτάδι, να κοιμηθούμε ένα δίωρο μέχρι να ξημερώσει και με το πρώτο φως να περάσουμε την διώρυγα...

Στην πραγματικότητα, το τι ακριβώς θα γίνει θα εξαρτηθεί από την διάθεση μας, την κούραση που μπορεί να κουβαλάμε και βεβαίως τον καιρό! Αλλά σαν draft το παραπάνω μου φαίνεται μία καλή βάση.

Και έτσι λοιπόν φτάνουμε στο πρώτο "Port of Call" του ταξιδιού μας, στα Ίσθμια.

Το επόμενο πιθανό PoC στο επόμενο post.

'til then, σας αφήνω με μία καταπληκτική εκτέλεση του "Hit the road Jack" που άκουσα στο ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο και το έψαξα μετά στο Internet, τα παιδιά είναι καταπληκτικά ταλέντα, η κοπελίτσα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι δεν ήταν μαύρη, όταν το άκουσα στο αυτοκίνητο η εικόνα που είχα ήταν μίας πιο relaxed Etta James, αν και που τελικά ίσως και να έχει μία πινελιά latin μέσα της.

Καλά, πάρτε και ένα classic Etta James, έτσι για την σύγκριση...

Και επειδή η "καταραμένη" Etta James μου θυμίζει την επίσης "καταραμένη" Winehouse, πάρτε μία ενδιαφέρουσα διασκευή ενός classic

και Damn it, δεν μπορώ να μην αναφέρω μία ακόμα πολύ καλή διασκευή ενός ακόμα Classic

και σταματάω εδώ γιατί αυτό, από post για το ταξίδι, θα γίνει playlist!

Περιττό να πω πως όποιος έχει πάει στα PoCs που αναφέρω θα χαρώ να προσθέσει στοιχεία ή να κάνει διορθώσεις.

'til next time...

G.

(άντε, και ένα τελευταίο από τους πρώτους...)

Προετοιμασία Σκάφους και πρώτη δοκιμαστική πλέυση

Λοιπόν,

Η αρχική σκέψη ήταν να χρησιμοποίησω αυτό το blog σαν ημερολόγιο για την καταγραφήφή της προετοιμασίας και του ταξιδιού.

Το οποίο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει γίνει, καθώς το σκάφος είναι σχεδόν έτοιμο και εγώ δεν έχω γράψει τίποτα.

Έν τάχει λοιπόν, έχουμε ένα καινούργιο screecher (Code 0), ένα καινόυργιο συνθετικό πρότονο, έχουμε αφαιρέσει με αμμοβόλή ολα τα παλία στρώματα μουράβιας που είχαν συσσωρευτεί με τα χρόνια (και έκαναν το σκαφάκι να συμπεριφέρεται σαν να σέρνει πίσω του δύο κουβάδες) και αντικαταστάθηκε από μία σκληρή χαμηλής τριβής και έχω κάνει και πολλά άλλα, αλλά καθώς δεν τα έχω καταγράψει όπως γίνονταν, τα έχω ξεχάσει!

Α, ναι, έχω βάλει παντού φώτα LED (και στον εφίστιο!) και έχω εγκαταστήσει ενα βολτόμετρο/αμπερόμετρο βασισμένο σε Arduino που έφτιαξα (προοίμιο του ship computer που περιγράφω σε άλλο blog και που ακόμα δεν έχω φτιάξει...)

Και επειδή το συνεχές κείμενο μπορεί να γίνει βαρετό, να βάλω και μερικές φωτογραφίες:

Εδώ σηκώνουμε το κατάρτι:

 

Για να σηκωθεί το κατάρτι (και για να κατεβεί), δεν χρείαζεται γερανός, γίνεται χρησιμοποιώντας μία αντηρίδα και δύο μανταράκια που αφού σηκωθεί το κατάρτι  αφαιρούνται. Η δύναμη που απαιτείται για να σηκωθεί το κάτάρτι έρχεται από τον εργάτη του τρέιλερ πάνω στον οποίο συνδέεται το μαντάρι του φλόκου.

Εδώ το σκάφος με σηκωμένο κατάρτι και ανοιχτούς τους πλωτήρες, έτοιμο για να περαστούν τα δίχτυα:

Περάσαμε λοιπόν και τα δίχτυα, φτίαξαμε (λίγο!) και το μέσα

("Φτιάξαμε" είπα, όχι "τακτοποιήσαμε"!)

και με τα πολλά, ετοιμάστηκε για "δοκιμαστική πτήση".

Για την οποία βγήκαμε την προηγούμενη Κυριακή.

Δυστυχώς δεν τράβηξα φωτογραφίες από την καθέλκυση/ανέλκυση, για την ακρίβεια δεν τράβηξα καμία φωτογραφία αλλά τραβήχτηκαν με κινητό μερικά snaps:

(Στα πλαίσια προστασίας προσωπικών δεδομένων, βάζω μόνο δική μου φωτογραφία, αν οι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν αντίρρηση, θα βάλω και του πληρώματος!)

Ο καιρός ήταν καλός με ένα 4-άρι/5-άρι.

Πήραμε κατευθείαν μούδα (μία και είχα έτοιμη και την δεύτερη) και μπροστά βάλαμε μόνο φλόκο, δηλ. δεν δοκιμάσαμε το νέo screecher, παρόλα αυτά το σκαφάκι πήγε πολύ καλά, έμοιαζε να γλιστράει απαλά και πλάναρε γρήγορα.

Ο νέος συνθετικός πρότονος με ανησύχησε λίγο γιατί βρέθηκε να χαλαρώνει.

ΟΚ, σε αντίθεση με τον προηγούμενο που είχα πάρει από Colligo Marine, αυτός φτίαχτηκε εδώ, πάνω στα μπλόκια του προηγουμένου και το σκοινί που χρησιμοποιήθηκε (θεωρητικά Dyneema) δεν ήταν pre-stretched οπότε στο φορτίο ήταν λογικό να ανοίξει λίγο.

Εν πλώ, χρησιμοποίησα σαν προσωρινό πρότονο το μαντάρι του screecher και μπόρεσα να πάρω τα μπόσικα αλλά ακόμα και έτσι είχα slack στον φλόκο, πράγμα που επηρεάζει τα όρτσα που μπορώ να πιάσω.

Θεώρησα ότι ήθελε λίγο σφίξιμο ο πρότονος ακόμα, αλλά όταν κατεβάσαμε πανιά και δέσαμε, είδα πως η τάση ήταν καλή, και υποψιάζομαι λίγη ελαστικότητα στο σκοινί, πράγμα που κανονικά δεν έχει το Dyneema και είμαι λίγο ανήσυχος...

Βεβαίως, η δύναμη που υπήρξε ήταν μεγάλη σχετικά, υπήρχαν στιγμές που κανονικές θα έπρεπε να πάρουμε και 2η μούδα, τέλος πάντων, ο πρότονος είναι κάτι που θα πρέπει να παρακολουθήσουμε...

Τα επόμενα ΣΚ θα γίνουν και άλλες δοκιμαστικές πλεύσεις και μικρές εκδρομές εδώ γύρω (Αίγινα, Αγκίστρι, Κόρφος, Βαθύ, ίσως και Πόρος) ώστε να δοκιμαστεί το σκάφος αλλά κυρίως οι συμμετέχοντες να καταλάβουν τι περίπου θα είναι η συμβίωση για αρκετές μέρες  σε ένα τόσο μικρό χώρο και με ελάχιστες ανέσεις.

Στα επόμενα post θα αρχίσω να γράφω για τα "Ports of Call" της διαδρομής (πςςςς, ψάρωσα!)